Modele gospodarstw rolnych w państwach Unii Europejskiej

Abstrakt

Streszczenie: W artykule scharakteryzowano i określono znaczenie poszczególnych modeli gospodarstw rolnych, wyodrębnionych na podstawie badań własnych jako rodzinne, drobne i wielkotowarowe. Delimitacji dokonano na podstawie struktury siły roboczej oraz relacji dochodu rolniczego do płacy minimalnej. Za podmioty rodzinne przyjęto te, w których dominuje praca własna rodziny rolniczej, a dochód w przeliczeniu na jedną osobę pracy własnej przewyższa płacę minimalną netto w danym kraju. Jednostki charakteryzujące się przewagą pracy najemnej nad pracą własną uznano za gospodarstwa wielkotowarowe. Pozostałe gospodarstwa, gdzie dochód uzyskiwany przez osobę pełnozatrudnioną był niższy od płacy minimalnej, zostały sklasyfikowane jako drobne. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że dominującą formą gospodarowania na obszarze Unii Europejskiej jest rolnictwo rodzinne, które w przeważającej części państw UE angażuje największą część zasobów. Występuje jednak grupa krajów, w których istotną rolę odgrywają podmioty wielkotowarowe ze względu na duży udział w uzyskiwanej produkcji rolnej i angażowaniu zasobów ziemi i pracy. Gospodarstwa drobne, mimo że w wielu krajach przeważają liczebnie, to jednak mają niewielkie znaczenie ekonomiczne, ze względu na nieznaczny udział w zasobach ziemi i przede wszystkim małą partycypację w wytwarzaniu krajowej produkcji rolnej.