Wspólna polityka rolna UE po 2013 – uzasadnienie, funkcje, kierunki rozwoju w kontekście interesu polskiego rolnictwa
Słowa kluczowe:
wspólna polityka rolna, poziom wsparcia, instrumenty WPR, kierunki zmian, ich uzasadnienie, potrzeby i oczekiwania sektora rolnego w PolsceAbstrakt
Artykuł jest głosem w dyskusji nad przyszłym kształtem WPR UE. Nawiązuje do tekstu opublikowanego w numerze 2/2010 „Wsi i Rolnictwa” „Wspólna polityka rolna po 2013 roku – propozycje zmian”, zawarto w nim również autorskie przemyślenia, dotyczące przyszłego kształtu WPR. Model WPR po 2013 roku jest sprawą niesłychanie żywotną z punktu widzenia polskiego sektora rolnego i polskiej wsi, ale też polskiej gospodarki. Oczekiwania polskiego sektora rolnego względem WPR w latach 2014–2020 wyznaczać będzie poziom wsparcia z 2013 roku oraz potrzeby modernizacyjne sektora i dostarczanie przez rolnictwo dóbr publicznych. Analiza przeprowadzona w artykule wskazuje, że dla Polski pierwszorzędne znaczenie mają instrumenty polityki rolnej realizowane w obu filarach WPR. Ważny pozostaje poziom wsparcia, jego wspólnotowy charakter oraz zachowanie równowagi miedzy wsparciem bezpośrednim, instrumentami prośrodowiskowymi i promodernizacyjnymi.
