Problemy poprawy struktury gospodarstw rolnych w Polsce

Abstrakt

W rolnictwie polskim postęp w poprawie struktury gospodarstw rolnych według wielkości ekonomicznej jest nieadekwatny w stosunku do wyzwań w zakresie nasilającej się konkurencji na wspólnym rynku rolnym UE i na rynku światowym. W warunkach globalizacji i integracji tylko gospodarstwa nowoczesne, silne ekonomicznie mogą znaleźć swoje trwałe miejsce w podziale pracy, jaki kształtuje się w UE 27. W warunkach polskich podstawowym czynnikiem poprawy struktury gospodarstw według wielkości ekonomicznej jest zdecydowana poprawa struktury obszarowej gospodarstw, w tym przede wszystkim wzrost udziału gospodarstw o powierzchni 30 ha i więcej użytków rolnych. Jednak postęp w tym zakresie, szczególnie w ostatnich latach, jest bardzo wolny. Barierą jest tu brak podaży ziemi rolnej z gospodarstw rolnych likwidujących lub ograniczających produkcję rolną. Ważnym czynnikiem poprawy struktury agrarnej naszego rolnictwa powinno być upowszechnianie i umacnianie instytucji dzierżawy gruntów rolnych. Polityka rolna powinna zatem sprzyjać gospodarstwom opartym na dzierżawie i umacniać u dzierżawców poczucie trwałości gospodarowania.