LEADER w Polsce. Drogi implementacji programu

Abstrakt

Opracowanie powstało w ramach międzynarodowego projektu badawczego, śledzącego, na przykład programu LEADER, wdrażanie nowej koncepcji rozwoju wiejskiego w nowych państwach członkowskich Unii Europejskiej. Zawiera ono analizę wdrażania w dwóch etapach Pilotażowego Programu LEADER+ oraz 4. Osi PROW w okresie finansowania 2007−2013. W trakcie realizacji PP LEADER+ powstało około 250 lokalnych grup działania, w których skład weszło około 40% gmin. Wtedy też ukształtował się schemat funkcjonowania – instytucją zarządzającą został Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, wdrażającą – FAPA, a płatniczą – Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. W okresie 2007–2013 zaszły pewne zmiany w stosunku do okresu poprzedniego. Program LEADER stał się 4. osią PROW i jego realizacja jest obowiązkowa dla każdego państwa członkowskiego UE. W związku z tym dokonano zmian formalnych w statutach i strukturze wewnętrznej LGD, a w Polsce zarządzanie programem zostało zdekoncentrowane – instytucjami wdrażającymi stały się samorządy wojewódzkie, choć instytucja zarządzająca oraz płatnicza pozostały bez zmian. Samorządy (urzędy marszałkowskie) położyły duży nacisk na tworzenie sieci LGD i pokrycie nią jak największego terytorium województw. Program rozpoczął się z opóźnieniem, gdyż konkursy dla LGD rozpisano dopiero w III kwartale 2008 roku. Umowy z 328 zwycięskimi LGD podpisano na przełomie wiosny i lata 2009 roku. Obecnie realizacja lokalnych strategii rozwoju jest w poszczególnych LGD zaawansowana w różnym stopniu; w pewnej ich części odnotowuje się znaczne opóźnienia.