Przyczyny i przejawy peryferyjności obszarów wiejskich w Polsce

Autor

  • Iwona Nurzyńska dr Iwona Nurzyńska, Instytut Rozwoju Wsi i Rolnictwa, Polska Akademia Nauk, ul. Nowy Świat 72, 00-330 Warszawa, Polska, iwona.nurzynska@gmail.com

DOI:

https://doi.org/10.53098/wir022016/05

Słowa kluczowe:

obszary wiejskie, peryferyjność ekonomiczna, spójność społeczna i terytorialna

Abstrakt

Przestrzenna nierównomierność procesów rozwoju społeczno-gospodarczego skutkuje pojawieniem się obszarów zmarginalizowanych (peryferiów). W sposób szczególny dotyka to obszarów wiejskich. Peryferyjność jest pojęciem złożonym i wielowymiarowym. Ma charakter względny, a identyfikacja i zakwalifikowanie danego obszaru do terenów peryferyjnych zależy od przyjętych kryteriów i punktu odniesienia. Na ogół ocena peryferyjności jest negatywna i akcentuje takie zjawiska jak zacofanie, zależność czy marginalizacja i deprywacja. Państwa i regiony podejmują działania w ramach różnych mechanizmów interwencji publicznej pod hasłem dążenia do spójności społecznej i terytorialnej. Efekty tych wysiłków są jednak daleko niezadowalające. Dociekanie przyczyn tego stanu rzeczy jest celem rozważań autorki poprzez ukazanie przejawów peryferyjności obszarów wiejskich, szczególnie jej wymiaru ekonomicznego, oraz wskazanie na przyczyny peryferyjności w świetle wybranych teorii i koncepcji rozwoju regionalnego.

Pobrania

Liczba pobrań artykułu

393

Strony

123-139

Jak cytować

Nurzyńska, I. (2016) „Przyczyny i przejawy peryferyjności obszarów wiejskich w Polsce”, Wieś i Rolnictwo, (2 (171), s. 123–139. doi: 10.53098/wir022016/05.

Numer

Dział

Artykuły