Motywacje do życia na wsi młodych absolwentów wyższych uczelniw kontekście polityk rozwoju obszarów wiejskich w Polsce

Abstrakt

Niniejszy artykuł jest poświęcony młodym dorosłym (w wieku 25–34 lata), którzy ukończyli studia wyższe i mieszkają na obszarach wiejskich w Polsce. Podstawowym celem artykułu jest analiza ich motywacji do życia na wsi oraz konsekwencji takiej decyzji dla wiejskich społeczności lokalnych. Podjęta problematyka ma kluczowe znaczenie dla przyszłości polskiej wsi. Aktualne polityki rozwoju obszarów wiejskich, choć często mgliste, kładą nacisk na pilną potrzebę dalszej modernizacji polskiego sektora rolnego oraz tworzenie większej liczby pozarolniczych miejsc pracy na poziomie lokalnym. Rozwój obszarów wiejskich zakończy się sukcesem tylko wtedy, jeśli będzie procesem kierowanym przez społeczności lokalne, co wymaga zaangażowania samych mieszkańców wsi, posiadających odpowiednią wiedzę i umiejętności. Treść artykułu została oparta na wynikach badania jakościowego, przeprowadzonego w dziesięciu celowo wybranych gminach wiejskich, położonych w różnych regionach kraju. Badanie to pokazuje, że młodzi absolwenci i absolwentki studiów wyższych, z którymi przeprowadzono wywiady, wybierając życie na wsi kierowali się przede wszystkim swoim przywiązaniem do rodzinnej wsi oraz więzią z mieszkającymi tam ludźmi – rodziną, znajomymi, sąsiadami. Czynniki ekonomiczne były również ważne, ale nie stawiano ich na pierwszym miejscu. Przeprowadzone analizy pokazały również, że wyróżnione typy motywacji badanych do życia na wsi są skorelowane z poziomem ich zaangażowania na rzecz społeczności lokalnej.