Narodziny, potęga i schyłek polskiego lotnictwa rolniczego

Abstrakt

Pierwsze praktyczne wykorzystanie samolotów w celu ochrony roślin nastąpiło w Stanach Zjednoczonych w 1916 roku. W latach dwudziestych XX wieku prace agrolotnicze wykonywano już w wielu krajach. Pierwsze doświadczenia przeprowadzono również w Polsce. Już w 1925 i 1927 roku nad polskimi lasami oraz uprawami buraków cukrowych krążyły samoloty wojskowe wyposażone w urządzenia opylające. Polskie agrolotnictwo rozwinęło się po zakończeniu drugiej wojny światowej. W drugiej połowie lat czterdziestych i w latach pięćdziesiątych Polskie Linie Lotnicze LOT organizowały akcję opylania pól i lasów. Do tych prac wykorzystywano m.in. pasażerskie Li-2, a także łącznikowe Piper Cub i CSS-13. Od drugiej połowy lat sześćdziesiątych Polska Rzeczpospolita Ludowa stała się światowym potentatem na polu agrolotnictwa. Polscy agrolotnicy pracowali nie tylko w ponad 250 polskich PGR-ach, lecz także w przeszło 20 innych krajach. Apogeum znaczenia polskiego agrolotnictwa na świecie przypadło na lata siedemdziesiąte i początek lat osiemdziesiątych. Począwszy od lat osiemdziesiątych znaczenie polskiego agrolotnictwa zaczęło stopniowo maleć. Oznaczone literami „SP” samoloty i śmigłowce znikały z nieba kolejnych państw, a także z rynku krajowego. W latach dziewięćdziesiątych w związku z likwidacją PGR-ów samoloty wycofano z prac w rolnictwie. Polskie firmy agrolotnicze wycofały się też kolejno z rynków międzynarodowych.