Znaczenie umiejętności miękkich w budowaniu kompetencji zawodowych doradcy rolniczego

Autor

  • Barbara Kiełbasa Dr Barbara Kiełbasa, Wydział Rolniczo-Ekonomiczny, Katedra Zarządzania i Ekonomii Przedsiębiorstw, Uniwersytet Rolniczy im. H. Kołłątaja w Krakowie, al. Mickiewicza 21, 31-120 Kraków https://orcid.org/0000-0002-3209-3729
  • Maciej Okrajni mgr inż. Maciej Okrajni, Małopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Karniowicach, ul. Osiedlowa 9, 32-082 Karniowice

DOI:

https://doi.org/10.53098/wir022023/04

Słowa kluczowe:

kwalifikacje, kompetencje „miękkie”, doradztwo rolnicze

Abstrakt

Celem pracy było określenie znaczenia kompetencji „miękkich” (społecznych, komunikacyjnych) w zawodzie doradcy rolniczego oraz wskazanie ewentualnych luk kompetencyjnych w tym zakresie. Badania przeprowadzono z wykorzystaniem testu samooceny i wzięło w nich udział łącznie 524 doradców rolniczych zatrudnionych w publicznych ośrodkach doradztwa rolniczego znajdujących się na listach certyfikowanych doradców prowadzonych przez Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie. Badania koncentrowały się na kompetencjach „miękkich”, niezbędnych w zawodzie doradcy. Wyniki przeprowadzonych badań mogą posłużyć kadrze zarządzającej ośrodkami doradztwa rolniczego do opracowania planów rozwoju zawodowego doradców, z uwzględnieniem obszaru kompetencji „miękkich”. Testy samooceny pracowników należy jednak uzupełnić innymi narzędziami, dzięki którym można uzyskać obiektywne wyniki.

Bibliografia

Arnold A. (2011). Słownik języka polskiego. Warszawa, Bielsko-Biała: Wydawnictwo Szkolne PWN, Wydawnictwo Park.

Binsztok A. (red.) (2012). Kompendium technik perswazyjnych. Gliwice: Wydawnictwo OnePress, Helion.

Bogusz M., Kiełbasa B. (2021). Formy i metody doradztwa w agrobiznesie na podstawie działalności szkoleniowej ośrodków doradztwa rolniczego w dobie pandemii COVID-19. Turystyka i Rozwój Regionalny, (16), 15–26, https://doi.org/10.22630/TIRR.2021.16.16.

Drucker P. (2009). Praktyka zarządzania. Warszawa: Wydawnictwo MT Biznes. Filipowicz G. (2004). Zarządzanie kompetencjami zawodowymi. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.

Griffin R.W., Phillips J.M., Gully S.M. (2016). Organizational Behaviour: Managing People and Organizations. Boston: Cengage Learning.

Holland J.L. (1997). Making Vocational Choices: A Theory of Vocational Personalities and Work Environments. Odessa, Florida: Psychological Assessment Resources, Inc.

Kijanowski P. (2001). Doradztwo rolnicze (w świetle ankiety IERiGŻ z 2000 roku). Komunikaty, Raporty, Ekspertyzy, 470.

Knapik W., Kiełbasa B. (2019). Komunikacja społeczna w ujęciu interdyscyplinarnym. Komunikacja biznesowa. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie.

KSKZ [Krajowy Standard Kwalifikacji Zawodowych dla zawodu doradca rolniczy] (2012). https://docplayer.pl/10625979-Krajowy-standard-kompetencji-zawodowych-doradca-rolniczy-213201.html (dostęp: 12.10.2022).

Kujawiński W. (2011). Nowy słownik metodyczny doradcy rolniczego. Poznań: Centrum Doradztwa Rolniczego.

Kujawiński W. (2009). Metodyka doradztwa rolniczego. Poznań: Centrum Doradztwa Rolniczego.

Kujawiński W. (2007). Propozycje dla określenia standardu kwalifikacji zawodowych doradców rolniczych. Zagadnienia Doradztwa Rolniczego, 2 (50), 21–37.

Leśniak L. (2013). Publiczne doradztwo rolnicze wobec wyzwań przyszłości i oczekiwań mieszkańców wsi. Kraków: Centrum Doradztwa Rolniczego.

Mintzberg H. (2004). Leadership and management development: An afterword. Academy of Management Perspectives, 18 (3), 140–142. https://doi.org/10.5465/ame.2004.14776190.

Niewiadomski P. (2012). Model kompetencji zawodowych doradcy rolniczego. Zagadnienia Doradztwa Rolniczego, 1, 19–32.

Ogryczak D. (red.) (2014). Doradztwo rolnicze w Polsce po 2014 r. Kompetencje, organizacja, finansowanie. Konferencja, Warszawa 23 września 2014 r. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, Kancelaria Sejmu.

Pacholski M. (1990). Typy osobowości społecznej a postawy i wartości. Studium socjologiczne. Kraków: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej.

Parzonko A.J. (2008). Formy i metody wykorzystywane w działalności doradczej. W: A.J. Parzonko (red.). Sposoby współpracy doradców z rolnikami zorganizowanymi w grupy producentów rolnych (s. 80–87). Warszawa: Wydawnictwo SGGW.

Sharp D. (1987). Personality Types: Jung’s Model of Typology. Toronto: Inner City Books.

Wawrzyniak B. (2000). Doradztwo w agrobiznesie. Włocławek: Wydawnictwo WSHE.

Zawisza S. (2003). Procesy komunikowania w doradztwie. Teoria i badania empiryczne. Bydgoszcz: Wydawnictwa Uczelniane Akademii Techniczno-Rolniczej.

Źródła internetowe

Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie, www.cdr.gov.pl (dostęp: 17.11.2022).

Wzór ankiety do samooceny, SURVIO, www.survio.com (dostęp: 17.10.2022).

Pobrania

Liczba pobrań artykułu

101

Strony

91-106

Jak cytować

Kiełbasa, B. i Okrajni, M. (2023) „Znaczenie umiejętności miękkich w budowaniu kompetencji zawodowych doradcy rolniczego”, Wieś i Rolnictwo, (2 (199), s. 91–106. doi: 10.53098/wir022023/04.