Mechanizm rozprzestrzeniania się wiosek tematycznych w Polsce

Anna Kłoczko-Gajewska; Olga Markiewicz

doi:10.53098/wir032018/09

Autor

Anna Kłoczko-Gajewska dr Anna Kłoczko-Gajewska, Wydział Nauk Ekonomicznych, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego, anna_kloczko_gajewska@sggw.pl
Olga Markiewicz dr Olga Markiewicz, Międzynarodowe Centrum Badań i Analiz (ICRA), olga.markiewicz@eui.eu

DOI:

https://doi.org/10.53098/wir032018/09

Słowa kluczowe:

dyfuzja idei, wioski tematyczne, rozwój obszarów wiejskich

Abstrakt

W Polsce od 1997 r. pojawia się coraz więcej wiosek tematycznych, które opierają swój rozwój na wybranej przez siebie myśli przewodniej (np. rzemiośle, baśni, produkcie). Pomysł na taką działalność przyszedł z Austrii i Niemiec i początkowo był realizowany dzięki grantom pochodzącym z kilku fundacji, a następnie funduszy unijnych. Idea wiosek tematycznych rozprzestrzeniała się częściowo w sposób zorganizowany (plany rozwoju, programy aktywizacji), a częściowo spontanicznie (na zasadzie naśladowania wsi położonych w sąsiedztwie). Istotny wpływ na rozprzestrzenianie się idei wioski miało zaangażowanie propagatora tego pomysłu oraz stworzony przez niego podręcznik.

Bibliografia

Adamowicz M. (2005). Wielofunkcyjne rolnictwo w rozwoju obszarów wiejskich. W: M. Kłodziński, W. Dzun (red.). Rolnictwo a rozwój obszarów wiejskich (s. 32–56). Warszawa: Instytut Rozwoju Wsi i Rolnictwa PAN.

Bielski P. (2011). Karwno. W stronę wsi uczącej się. Zrównoważony Rozwój — Zastosowania, 2, 38–49.

Börzel T.A. (2005). Europeanization: How the European Union interacts with its member states. W: S. Bulmer, Ch. Lequesne (red.). The Member States of the European Union (s. 45–77). Oxford, New York: Oxford University Press.

Bruszt L. (2005). Governing sub-national/regional institutional change: Evolution of regional (sub-national) development regimes – challenges for institution building in the CEE countries and sub-national institutional experimentation. Research report for the New Modes of Governance integrated project; maszynopis.

Bruszt L., McDermott G. (2014). Leveling the Playing Field: Transnational Regulatory Integration and Development. Oxford: Oxford University Press.

Czapiewska G. (2012). Wioski tematyczne sposobem na aktywizację gospodarczą i społeczną regionu. Studia i Materiały. Miscellanea Oeconomicae, 16 (1), 109–123.

DiMaggio P.J., Powell W.W. (1983). The iron cage revisited: Institutional isomorphism and collective rationality in organizational fields. American Sociological Review, 48 (2), 147–160.

Działek J. (2011). Kapitał społeczny jako czynnik rozwoju gospodarczego w skali regionalnej i lokalnej w Polsce. Kraków: Uniwersytet Jagielloński.

Fandrejewska A. (2013). Innowacje, które wyrastają z tradycji. Rzeczpospolita, 6.03.2013.

Finnemore M., Sikkink K. (1998). International norm dynamics and political change. International Organization, 52 (4), 887–917.

FFW. http://fundacjawspomaganiawsi.pl/activity/partnerstwo-razem-ramach-inicjatywy-wspolnotowej-equal/ [dostęp: 20.09.2017].

Gilardi F. (2012). Transnational diffusion: Norms, ideas, and policies. W: W. Carlsnaes, T. Risse-Kappen, B. Simmons (red.). Handbook of International Relations (s. 453–477). London, Thousand Oaks: Sage Publications.

Gilardi F. (2016). Four ways we can improve policy diffusion research. State Politics & Policy Quarterly, 16 (1), 8–21.

Głuszak B. (2012). Miejscowości tematyczne na Warmii i Mazurach. W: B. Głuszak (red.). Tam, gdzie miejsca mają duszę. Model tworzenia miejscowości tematycznych (s. 14–19). Elbląg: Elbląskie Stowarzyszenie Wspierania Inicjatyw Pozarządowych.

Grosse T.G. (2002). Członkostwo Polski w Unii Europejskiej. Pierwsze problemy i kryzysy w prowadzeniu polityki regionalnej w Polsce, a szczególnie w wykorzystaniu środków z funduszy strukturalnych. W: U. Kurczewska, M. Kwiatkowska, K. Sochacka (red.). Polska w Unii Europejskiej: Początkowe problemy i kryzysy? (s. 293–302). Warszawa: Polski Instytut Spraw Międzynarodowych.

Grosse T.G., Hardt Ł. (2010). Sektorowa czy zintegrowana, czyli o optymalnej strategii rozwoju obszarów wiejskich. Warszawa: „Pro Ekonomia” Fundacja Ewaluacji i Badań Ekonomicznych.

Halamska M. (2008). Kapitał społeczny wsi. Próba rekonstrukcji. Przegląd Socjologiczny, 57 (1), 81–104.

Haas P. (1992). Epistemic communities and international policy coordination. International Organization, 46, 1–36.

Habermas J. (1981). Theories of Communicative Action. Boston: Beacon Press.

Idziak W. (2008). Wymyślić wieś od nowa. Wioski tematyczne. Koszalin: Alta Press.

Idziak M., Idziak W. (2015). Potencjał innowacyjny tematyzacji w turystyce wiejskiej i rozwoju wsi. W: W. Kamińska (red.). Innowacyjność w turystyce wiejskiej a nowe możliwości zatrudnienia na obszarach wiejskich (s. 19–33). Studia KPZK PAN, 163. Warszawa: Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN.

Idziak W., Wilczyński R., (2013). Odnowa wsi. Przestrzeń, ludzie, działania. Warszawa: Fundacja Programów Pomocy Dla Rolnictwa (FAPA).

Jankun M., Janicka E., Woźnicki P., Furgała-Selezniow G. (2016). Rozwój turystyki wiejskiej w gminie Golub-Dobrzyń na przykładzie wiosek tematycznych. W: S. Graja-Zwolińska, A. Spychała, K. Kasprzak (red.). Turystyka wiejska. Zagadnienia przyrodnicze i kulturowe. T. 2 (s. 122–129). Poznań: Katedra Turystyki Wiejskiej, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu; Wieś Jutra.

Jesionowska-Zawadzka R. (2011). Kreatywny region w praktyce: Wioski tematyczne na obszarze działania Fundacji „PRYM”. Referat na Regionalny Kongres Kultury, Łódź, 27–29.10.2011.

Kłoczko-Gajewska A. (2015). Działalność wiosek tematycznych w Polsce i wstępna ocena jej efektów. Roczniki Naukowe Ekonomii Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich, 102 (3), 104–111.

Kukliński A. (2003). O nowym modelu polityki regionalnej. Artykuł dyskusyjny. Studia Regionalne i Lokalne, 4 (14), 5–15.

Maćkowiak M., Seelieb P. (2009). Wioski tematyczne jako forma aktywizacji turystycznej obszarów wiejskich. W: I. Sikorska-Wolak (red.). Turystyczne funkcje obszarów wiejskich (s. 35–43). Warszawa: Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego.

March J., Olsen J. (1998). The institutional dynamics of international political orders. International Organization, 52, 943–969.

McNamara K. (2002). Rational fictions: Central bank independence and the social logic of delegation. West European Politics, 25 (1), 47–76.

Post L. (2005). Standards and regulatory capitalism: The diffusion of food safety standards in developing countries. The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 598 (1), 168–183.

Ryan B., Gross N.C. (1943). The diffusion of hybrid seed corn in two Iowa communities. Rural Sociology, 8, 15–24.

Rogers E. (1983). Diffusion of Innovations (wyd. 3). New York: The Free Press.

Simmons B., Dobbin F., Garrett G. (2008). The Global Diffusion of Markets and Democracy. Cambridge: Cambridge University Press.

Strang D., Meyer J. (1993). Institutional conditions for diffusion. Theory and Society, 22, 487–451.

Tarrow S. (2005), The New Transnational Activism. New York: Cambridge University Press.

Wieruszewska M. (2002). Społeczność wiejska. Podstawy samoorganizacji. W: M. Wieruszewska (red.). Samoorganizacja w społecznościach wiejskich. Przejawy – struktury – zróżnicowania (s. 12–90). Warszawa: Instytut Rozwoju Wsi i Rolnictwa PAN.

Wilkin J. (2008). Ewolucja paradygmatów rozwoju obszarów wiejskich. Wieś i Rolnictwo, 3 (140), 18–28.

Wioska z pomysłem. Rzeczpospolita, 26.05.2010.