Propozycja delimitacji regionów agroturystycznych w Polsce

Lucyna Przezbórska-Skobiej; Sławomir Sobotka

doi:10.53098/wir.2016.2.171/08

Autor

Lucyna Przezbórska-Skobiej dr hab. Lucyna Przezbórska-Skobiej, Katedra Ekonomii i Polityki Gospodarczej w Agrobiznesie, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, ul. Wojska Polskiego 28, 60-637 Poznań, Polska, przezborska@up.poznan.pl
Sławomir Sobotka dr Sławomir Sobotka, Katedra Architektury Krajobrazu i Agroturystyki, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, ul. R.Prawocheńskiego 17, 10-727 Olsztyn, Polska, slaw116@wp.pl

DOI:

https://doi.org/10.53098/wir.2016.2.171/08

Słowa kluczowe:

agroturystyka, region agroturystyczny, regionalizacja, delimitacja

Abstrakt

W artykule zaproponowano wydzielenie regionów agroturystycznych Polski, z rozwiniętą infrastrukturą agroturystyczną, na podstawie liczby funkcjonujących gospodarstw agroturystycznych w gminach (kryterium administracyjne). Do analizy wykorzystano dane ośrodków doradztwa rolniczego o liczebności gospodarstw agroturystycznych w poszczególnych gminach, powiatach i województwach w 2011 r. W pierwszym etapie wszystkie gminy wiejskie i miejsko-wiejskie, w których funkcjonowało więcej niż pięć gospodarstw agroturystycznych (329 gmin), podzielono na trzy typy. W drugim etapie przeprowadzono regionalizację kraju poprzez wydzielenie większych terytoriów – turystycznych jednostek przestrzennych: regionów i rejonów, złożonych z gmin o dużej liczbie gospodarstw agroturystycznych. Wyróżniono 12 regionów agroturystycznych, z których większe zostały podzielone na rejony (łącznie 16 rejonów).

Bibliografia

Bajcar A. (1969). Regiony turystyczne Polski. Geografia w Szkole, 22, 3 i 4.

Bański J., Rudolf A., Przybył C., Bednarek-Szczepańska M., Czapiewski K., Mazur M., Pieniążek W. (2012). Turystyka wiejska, w tym agroturystyka, jako element zrównoważonego i wielofunkcyjnego rozwoju obszarów wiejskich. Raport końcowy z projektu finansowanego ze środków z Funduszy Counterpart Funds CPF Sektorowych Agrolinia PL9005, Agrotec Polska Sp. z o.o., Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania im. Stanisława Leszczyckiego PAN IGiPZ PAN, Warszawa. http://www.bip.minrol.gov.pl/DesktopDefault.aspx?TabOrgId=1683&LangId=0 [dostęp: 21.01.2013].

Biderman E. (1981). Struktura i wykorzystanie bazy noclegowej w obiektach turystycznych i wczasowo-wypoczynkowych województwa poznańskiego. Kronika Wielkopolski, 1.

Charakterystyka gospodarstw rolnych w 2010 r. (2012) Powszechny Spis Rolny 2010 r., Warszawa: GUS. http://www.stat.gov.pl/gus/5840_1771_PLK_HTML.htm [dostęp: 23.11.2013].

Czerwiński J. (2011). Podstawy turystyki. Wrocław–Poznań: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu.

Derek M. (2008). Funkcja turystyczna jako czynnik rozwoju lokalnego w Polsce. Warszawa: Uniwersytet Warszawski, maszynopis rozprawy doktorskiej.

Drzewiecki M. (1980). Rola turystyki w rozwoju ekonomicznym wsi pomorskich. Warszawa: Instytut Turystyki.

Drzewiecki M. (1985). Rola przestrzeni wiejskiej w rekreacji. Problemy Turystyki, 1, 41–56.

Drzewiecki M. (1992). Wiejska przestrzeń rekreacyjna, Warszawa: Instytut Turystyki.

Drzewiecki M. (2005). Agroturystyka w Polsce – stan obecny i tendencje rozwojowe. W: Sawicki B., Bergier J. (red.). Uwarunkowania rozwoju turystyki związanej z obszara- mi wiejskimi (s. 46–51). Biała Podlaska: Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Papieża Jana Pawła II.

Drzewiecki M. (2009). Agroturystyka współczesna w Polsce. Gdańsk: Wyższa Szkoła Turystyki i Hotelarstwa w Gdańsku.

Durydiwka M. (2012). Czynniki rozwoju i zróżnicowanie funkcji turystycznej na obszarach wiejskich w Polsce. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Wydział Geografii i Studiów Regionalnych.

Dutkowski M. (2008). Mówiąc „region”… W: Parysek J.J., Stryjakiewicz T. (red.). Region społeczno-ekonomiczny i rozwój regionalny. Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe.

Encyklopedia PWN, http://encyklopedia.pwn.pl/ [dostęp: 15.01.2015].

Eurostat (2014). http://epp.eurostat.ec.europa.eu/portal/page/portal/eurostat/home [dostęp: 15.01.2015].

Faracik R. (2006). Turystyka w strefie podmiejskiej Krakowa. Kraków: Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej, Uniwersytet Jagielloński.

Gaworecki W.W. (2010). Turystyka. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne. Gołembski G. (red.) (2002). Kompendium wiedzy o turystyce. Warszawa–Poznań: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Jackowski A. (1981). Typologia funkcjonalna miejscowości turystycznych na przykładzie województwa nowosądeckiego. Kraków: Uniwersytet Jagielloński.

Jagusiewicz A., Byszewska-Dawidek M. (2010). Turystyka wiejska w 2010 roku i założenia jej rozwoju. Warszawa: Instytut Turystyki.

Jagusiewicz A., Legienis H. (2007). Zasoby bazy noclegowej indywidualnego zakwaterowania w Polsce w 2007 roku. Zestawienie tabelaryczne, praca wykonana na zlecenie Departamentu Turystyki w Ministerstwie Sportu i Turystyki przez Instytut Turystyki. http://www.msport.gov.pl/article/550-Turystyczna-baza-danych-GMINA [dostęp: 11.02.2013].

Jagusiewicz A., Łopaciński K. (2009). Ocena stanu turystyki wiejskiej i agroturystyki w Polsce w latach 2005–2009. III Międzynarodowa Konferencja AGROTRAVEL „Perspektywy rozwoju i promocji agroturystyki i turystyki wiejskiej w Polsce”, Kielce 17–18.04.2009 r. http://agro.travel/pl/niezbednik/zwiedzajacego/materialy_z_konferencji/ [dostęp: 22.11.2014].

Karbowiak K. (2014). Rozwój agroturystyki w Polsce w latach 2010–2013. Zagadnienia Doradztwa Rolniczego, 4, 34–44.

Kmita E. (1994). Agroturystyka jako szansa aktywizacji społeczno-gospodarczej środowisk wiejskich. Zagadnienia Doradztwa Rolniczego, 2, 17–21.

Kornak A.S., Rapacz A. (2001). Zarządzanie turystyką i jej podmiotami w miejscowości regionie. Wrocław: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu.

Kostrowicka A. (1982). Terytorialne systemy rekreacyjne a regiony turystyczne. Regionalizacja turystyczna Polski, Monografie nr 201, Poznań: AWF.

Kruczek Z., Sacha S. (1994). Geografia atrakcji turystycznych Polski. Kraków: Wydawnictwo Ostoja.

Kruczek Z., Zmyślony P. (2010). Regiony turystyczne. Kraków: Wydawnictwo Proksenia.

Kruczek Z., Zmyślony P. (2014). Regiony turystyczne. Podstawy teoretyczne. Studium przypadków. Kraków: Wydawnictwo Proksenia.

Lijewski T., Mikułowski B., Wyrzykowski J. (2002). Geografia turystyki Polski. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.

Liszewski S. (2003). Region turystyczny. Turyzm, 13 (1), 43–54.

Liszewski S. (2008). Ewolucja poglądów na temat regionu turystycznego. Od regionu krajoznawczego po funkcjonalny. W: Gołembski G. (red.). Turystyka jako czynnik wzrostu konkurencyjności regionów w dobie globalizacji. Poznań: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu.

Liszewski S. (2009). Przestrzeń turystyczna Polski. Koncepcja regionalizacji turystycz- nej. Folia Turistica, 21, 17–30. http://www.folia-turistica.pl/attachments/article/402/FT_21_2009.pdf [dostęp: 15.07.2014].

Matczak A., Suliborski A. (1984). Funkcja turystyczna regionu Zbiornika Otmuchowskiego. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica, 3.

Mazurski K.R. (2009). Region turystyczny jako pojęcie. Folia Turistica, 21, 7–15. http://www.folia-turistica.pl/attachments/article/402/FT_21_2009.pdf [dostęp: 15.07.2014].

Mileska M.I. (1963). Regiony turystyczne Polski. Stan obecny i potencjalne warunki rozwoju. Prace Geograficzne nr 43, Instytut Geografii PAN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Przezbórska L. (2007). Determinanty rozwoju agroturystyki w Polsce na przykładzie wy- branych regionów. Acta Scientiarum Polonorum, Oeconomia, 62, 113–121.

Przezbórska L., Lira J. (2011). Walory środowiska przyrodniczego jako czynnik rozwoju tu- rystyki wiejskiej w Polsce. W: Sokołowski J., Sosnowski M. (red.). Polityka ekonomiczna (s. 568–579). Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu.

Przezbórska-Skobiej L., Lira J. (2012). Przestrzeń agroturystyczna Polski i ocena jej atrakcyjności. W: Jajuga K., Walesiak M. (red.), Klasyfikacja i analiza danych – teoria i zastosowania (s. 637–645), Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego.

Przezbórska-Skobiej L. (2014). Agroturystyka w Polsce na tle pozostałych krajów Unii Europejskiej. Referat na Międzynarodową Konferencję Naukową „Rolnictwo, Gospodarka Żywnościowa, Obszary Wiejskie – 10 lat w Unii Europejskiej”, SGGW, Wydział Nauk Ekonomicznych. http://10eu.wne.sggw.pl/wp-content/uploads/Przezborska-Skobiej_Lucyna.pdf [dostęp: 20.02.2015].

Saja A. (2009). Rozwój bazy noclegowej jako warunek rozwoju turystycznego regionów, Inwestycje w turystyce. Konferencja naukowa 23.10.2009, Polska Organizacja Turystyczna, Poznań. http://pot.gov.pl.pot.potsite.pl/do-pobrania/materialy-szkoleniowe/ [dostęp: 12.03.2015].

Sikora J. (1999). Organizacja ruchu turystycznego na wsi. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

Sikora J., Jęczmyk A. (2005). Czynniki wspierające i bariery ograniczające rozwój agroturystyki. W: Sawicki B., Bergier J. (red.). Uwarunkowania rozwoju turystyki związanej z obszarami wiejskimi (s. 37–45). Biała Podlaska: Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Papieża Jana Pawła II.

Słownik Języka Polskiego PWN, http://sjp.pwn.pl/ [dostęp: 15.01.2015].

Stasiak A., Włodarczyk B. (2003). Produkt turystyczny miejsca. Turyzm, 13, 1, 55–80. Sznajder M., Przezbórska L. (2006). Agroturystyka. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.

Szymla Z. (2000). Determinanty rozwoju regionalnego. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych. Dz.U. 2004, nr 223, poz. 2268, nr 273, poz. 2703 oraz 2005, nr 175, poz. 1462 z późn. zm.

Warszyńska J. (1985). Funkcja turystyczna Karpat Polskich. Folia Geographica, 18, 79–104.

Warszyńska J., Jackowski A. (1979). Podstawy geografii turyzmu. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Wojciechowska J. (2009). Procesy i uwarunkowania rozwoju agroturystyki w Polsce. Rozprawy habilitacyjne Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Wysocka I. (1975). Funkcje turystyczne gmin w świetle wielkości i rodzaju bazy noclegowej. Biuletyn Informacyjny Instytutu Turystyki, 4/5.