Szkody łowieckie w świetle uwarunkowań ekonomicznych i prawnych
DOI:
https://doi.org/10.53098/wir.2010.4.149/06Słowa kluczowe:
szkoda łowiecka, dzik, odpowiedzialność za szkody, odszkodowania łowieckieAbstrakt
Interakcje zwierząt na środowiska ich bytowania w postępujących zmianach zarówno agrocenoz, jak i fitocenoz leśnych prowadzą do uszkadzania roślin, które w ujęciu gospodarczym określane są mianem szkód wyrządzanych przez zwierzęta. W przypadku zwierząt łownych odpowiedzialność za szkody w uprawach i płodach rolnych scedowana jest na dzierżawców lub zarządców administracyjnie wydzielonych terenów, określanych jako obwody łowieckie. W ostatnich latach problem szkód przybiera na znaczeniu, co bezpośrednio powiązane jest ze zwiększeniem liczebności dzików, będących ich głównym sprawcą. Wraz ze zwiększeniem się liczby szkód wzrastają obciążenia finansowe kół łowieckich, których członkowie niejednokrotnie zmuszeni są podejmować dodatkowe zobowiązania finansowe na pokrycie odszkodowań za szkody czynione przez zwierzynę. W sytuacji takiej nieodzowna wydaje się współpraca między myśliwymi i rolnikami w celu maksymalnego ograniczenia tych szkód. Jednak w obecnych warunkach strukturalno-ekonomicznych rolnictwa nie jest to takie proste i wymaga dużego zaangażowania i dobrej woli obu stron.Bibliografia
Budny M., Kamieniarz R., Kolanoś B., Mąka H., Panek M., 2010: Sytuacja zwierząt łownych w Polsce w latach 2008–2009. „Biuletyn Stacji Badawczej w Czempiniu” 6: 23–25.
Drozd L., 1988: Szkody wyrządzane przez dziki w uprawach polowych w makroregionie środkowowschodniej Polski. „Annales UMC” EE, VI, 29: 243–253.
Dubas W.J., 1996: Szkody łowieckie w przyleśnych uprawach rolnych w północno-wschodniej Polsce. „Sylwan” 10: 45–56.
Flis M., 2008: Procedura szacowania szkód wyrządzonych przez zwierzęta w uprawach rolniczych. „Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin” 248: 117–123. DOI: https://doi.org/10.37317/biul-2008-0063
Flis M., 2009a: Szkody w uprawach rolniczych w świetle szkodliwego oddziaływania rolnictwa na ekosystemy. Biotop. Zagrożenia biotopów leśnych. Uniwersytet Opolski, Opole.
Flis M., 2009b: Wielkość szkód wyrządzanych przez dziki w uprawach rolniczych w obwodzie łowieckim polnym w latach 1999–2000 i 2008–2009. „Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin” 254: 179–187. DOI: https://doi.org/10.37317/biul-2009-0016
Flis M., 2010: Zmienność wielkości szkód wyrządzanych przez dziki w zróżnicowanych strukturach agrocenoz. „Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin” (w druku). DOI: https://doi.org/10.37317/biul-2010-0042
Fruziński B., Wlazełko M., 1991: Saisonale Dynamik der vom Schwarzwald im Feldanbau verursachten Schäd im Forschungsgebiet Zielonka. ”Z. Jagdwiss” 37: 250–257. DOI: https://doi.org/10.1007/BF02239730
Informacje i opracowania statystyczne – Leśnictwo, 2008. GUS, Warszawa.
Informacje i opracowania statystyczne – Leśnictwo, 2009. GUS, Warszawa.
Kozdrowski R., Dubiel A., 2004: Biologia rozrodu dzika. „Medycyna Weterynaryjna” 60: 1251–1253.
Kościelniak-Marszał M., 2009: Problemy prawne regulacji współdziałania myśliwych i rolników w celu ograniczania szkód łowieckich. Biotop. Zagrożenia biotopów leśnych. Uniwersytet Opolski, Opole.
Mackin R., 1970: Dynamics of damage caused by wild boar to different agricultural crops. ”Acta Theriologica” 15: 447–458. DOI: https://doi.org/10.4098/AT.arch.70-30
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 8 marca 2010 roku w sprawie sposobu postępowania przy szacowaniu szkód oraz wypłat odszkodowań za szkody w uprawach i płodach rolnych. Dz.U. z 2010 r. nr 45, poz. 272.
Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 grudnia 1927 roku o prawie łowieckim. Dz.U. RP nr 110 z dnia 14 grudnia 1927 roku.
Ustawa z dnia 13 października 1995 roku – Prawo łowieckie. Dz.U. 05 nr 175 poz. 1462.
Pobrania
Liczba pobrań artykułu
Strony
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2010 Wieś i Rolnictwo
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
