Innowacyjne kultury organizacyjne w grupach producentów rolnych

Marta Domagalska-Grędys

doi:10.53098/wir.2017.1.174/06

Autor

Marta Domagalska-Grędys dr hab. Marta Domagalska-Grędys, Instytut Ekonomiki i Zarządzania Przedsiębiorstwami, Uniwersytet Rolniczy im. H. Kołłątaja w Krakowie, al. Mickiewicza 21, 31-120 Kraków, rrdomaga@cyf-kr.edu.pl

DOI:

https://doi.org/10.53098/wir.2017.1.174/06

Słowa kluczowe:

innowacyjne kultury organizacyjne, uwarunkowania innowacyjnych kultur w grupach producentów rolnych, paradygmat funkcjonalny i interpretatywny

Abstrakt

Celem podstawowym badań było określenie uwarunkowań czterech innowacyjnych kultur organizacyjnych w sieci grup producentów rolnych (adhokracji, inkubatora, śmiałków, efektywności). Cele pomocnicze badań to: ustalenie wartości dominujących i wzorów zachowań w innowacyjnych kulturach organizacyjnych grup producentów rolnych (gpr). Przy realizacji przyjętych celów zastosowano perspektywę paradygmatu funkcjonalistycznego i interpretatywnego oraz zasadę triangulacji (metodologiczną i teoretyczną).Kontekst uwarunkowań kultury innowacyjnej tworzyły dane ilościowe (wskaźniki dynamiki grupowej, forma prawna, liczba innowacji, stan relacji grupowych) i jakościowe (opinie uczestników różnych kultur odnośnie do znaczenia pojęć „innowacji” i „działań innowacyjnych”; ograniczeń/stymulatorów innowacyjności; identyfikacja osób stymulujących innowacyjność w gpr, profil produkcji). Narzędziem badawczym był kwestionariusz wywiadu bezpośredniego przeprowadzonego wśród gpr województwa małopolskiego w 2016 r. W wyniku przeprowadzonych analiz potwierdzono najczęstsze występowanie i innowacyjność w dwóch kulturach: śmiałków i efektywności; ograniczenia innowacyjności, głównie natury zewnętrznej, oraz zidentyfikowano głównych inicjatorów innowacji w gpr. W badanych kulturach dominowała koncentracja na zadaniach i priorytet działania względem braku zaangażowania producentów. Ujawniło się dychotomiczne zachowanie członków kultur innowacyjnych, przejawiające się działaniem zarówno zachowawczym, jak i nowoczesnym. W związku z uzyskanymi wynikami rozwój (zmiana) dotychczasowych kultur może odbywać się drogą rewolucyjną lub ewolucyjną.

Bibliografia

Adamska M. (2011). Wybrane aspekty zarządzania kapitałem innowacji w sektorze małych i średnich przedsiębiorstw na przykładzie województwa opolskiego. Barometr Regionalny, 4 (26).

Baum R., Pepliński B., Wajszczuk K., Wawrzynowicz J., Wańkowicz J. (2015). Determinanty kultury organizacyjnej przedsiębiorstwa rolniczego. Journal of Agribusiness and Rural Development, 2 (36), 161–169.

Brilman J. (2002). Nowoczesne koncepcje i metody zarządzania. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.

Domagalska-Grędys M. (2015). Przesłanki kapitału pomostowego w relacjach sieciowych gospodarstw rolnych. Roczniki Naukowe, SERiA XVII, 2, 32–38.

Domagalska-Grędys M. (2016). Kontekst innowacji w grupach producentów rolnych. Wieś i Rolnictwo, 1, 139–164.

Gadomska-Lila K. (2011). Budowanie kultury innowacyjności w świetle badań empirycznych. Współczesne zarządzanie, 1, 124–133.

Klimas P. (2015). Przesłanki i bariery zawiązywania więzi międzyorganizacyjnych. Problemy Zarządzania, 13, 1 (50), 29–46.

Mroziewski M. (2008). Kapitał intelektualny współczesnego przedsiębiorstwa. Koncepcje, metody wartościowania i warunki jego rozwoju. Warszawa: Difin.

Pietruszka-Ortyl A. (2016). Dysfunkcje i patologie kultury organizacyjnej w perspektywie Polski. Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy, 46 (2), 438–448.

Sikorski C. (1999). Zachowanie ludzi w organizacji. Społeczno-kulturowe skutki zachowań, cz. 3. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Skłodowy-Grobelny A. (2007). Klimat organizacyjny i jego konsekwencje dla funkcjonowania pracowników. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Stańczyk S. (2008). Nurt kulturowy w zarządzaniu. Wrocław: Wydawnictwo UE we Wrocławiu.

Stańczyk S. (2016). Paradoksy kultury organizacyjnej. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 422, 81–94.

Stańczyk-Hugiet E., Stańczyk S. (2012). Kulturowy aspekt relacji międzyorganizacyjnych. Zeszyty Naukowe WSB w Poznaniu, 49 (4), 41–58.

Sułkowski Ł. (2002). Kulturowa zmienność organizacji. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.

Sułkowski Ł. (2012). Kulturowe procesy zarządzania. Warszawa: Difin.

Szydło J. (2014). Paradygmaty kultury organizacyjnej. Białystok: Politechnika Białostocka, Wydział Zarządzania, Katedra Ekonomii i Nauk Społecznych (s. 81–94). http://www.zneiz.pb.edu.pl/data/magazine/article/422/pl/1.5_szydlo.pdf [dostęp: 16.09.2016].

Trompenaars F. (2012). Kultura innowacji. Kreatywność pracowników źródłem sukcesu firmy. Warszawa: Oficyna Wolters Kluwer business.

Trompenaars F., Hampden-Turner C. (2002). Siedem wymiarów kultury. Znaczenie różnic kulturowych w działalności gospodarczej (tłum. B. Nawrot). Kraków: Oficyna Ekonomiczna.

Trompenaars F., Hampden-Turner Ch. (2005). Zarządzanie personelem w organizacjach zróżnicowanych kulturowo. Kraków: Oficyna Ekonomiczna.

Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw. Dz.U. Nr 88, poz. 983.

Wojtczuk-Turek A. (2012). Zachowanie innowacyjne w pracy. Wybrane zagadnienia teoretyczne i praktyczne. Warszawa: Difin.