Kilka ogólnych uwag na temat mechanizmów koordynacji i ich potencjalnej roli w polityce obszarów wiejskich

Autor

  • Michał Pietrzak Michał Pietrzak, PhD (dr hab.), Faculty of Economic Sciences, Warsaw University of Life Sciences (SGGW), Warsaw, Poland

DOI:

https://doi.org/10.53098/wir042018/07

Słowa kluczowe:

mechanizmy koordynacji, polityka państwa, polityczne koszty transakcyjne, polityka obszarów wiejskich

Abstrakt

Celem artykułu jest dyskusja (z perspektywy ekonomii kosztów transakcyjnych i teorii systemów) nad ograniczeniami polityki państwa, w tym w szczególności polityki rolnej – ukierunkowanej na interwencję w transakcje pomiędzy agentami ekonomicznymi. Ramy koncepcyjne analizy bazują na rozróżnieniu idealnych typów koordynacji (konkurencja, sterowanie hierarchiczne, wartości/normy i poziome procesy samouzgadniania) oraz rzeczywistych rozwiązań instytucjonalnych. Te ostatnie mogą bazować głównie na jednym z idealnych typów lub być kompozycją tych mechanizmów. Polityka rolna powinna rozwiązywać problemy obszarów wiejskich, które nie mogą być rozstrzygnięte wyłącznie w oparciu o system rynkowy. Jednakże należy pamiętać, że polityka państwa – analogiczne do rynku – jest również trapiona własnymi zawodnościami. Dotyczy to, w szczególności, rozbudowanych, uniwersalnie aplikowanych polityk, wdrażanych odgórnie – w oparciu o mechanizm hierarchicznego sterowania. W takim przypadku zawodności rynku mogą być ograniczone (i wskutek tego rynkowe koszty transakcyjne), ale, z drugiej strony, polityczne koszty transakcyjne (zarówno zmienne, jak i stałe) mogą być olbrzymie. Główny wniosek z rozważań przeprowadzonych w artykule to spodziewana zależność, przewidująca, że koszty obu kategorii kosztów transakcyjnych (rynkowych i politycznych) traktowanych łącznie będą prawdopodobnie najniższe w przypadku polityki rolnej będącej mieszanką różnych mechanizmów koordynacji, a nie – wyłącznie kontroli hierarchicznej. Wniosek ten jest zgodny z ewolucją polityki rolnej w kierunku paradygmatu Rural Policy 3.0, rekomendowanego przez OECD. Paradygmat ten zasadniczo bazuje na silniejszej decentralizacji, doskonaleniu współpracy administracji centralnej z administracją terenową (publiczną i samorządową), a także na zaangażowaniu organizacji trzeciego sektora (NGOs) i prywatnych przedsiębiorstw.

Liczba pobrań artykułu

119

Strony

131-148

Jak cytować

Pietrzak, M. (2018) „Kilka ogólnych uwag na temat mechanizmów koordynacji i ich potencjalnej roli w polityce obszarów wiejskich”, Wieś i Rolnictwo, (4 (181), s. 131–148. doi: 10.53098/wir042018/07.

Numer

Dział

Artykuły