Analiza współzależności potencjału gospodarczego i infrastruktury technicznej obszarów wiejskich

Abstrakt

Koncepcja artykułu polega na idei określenia relacji oraz współzależności między endogenicznym potencjałem gospodarczym obszarów wiejskich a stopniem zagospodarowania infrastruktury technicznej. Do tak ukierunkowanej analizy wybrano szereg cech, które zostały przypisane do jednej z dwu grup determinant (potencjał gospodarczy, infrastruktura). Następnie przy zastosowaniu różnych metod starano się wykazać zależności zachodzące między obiema płaszczyznami (bądź ich brak). W pierwszej części skoncentrowano się na diagnozie uwarunkowań dotyczących infrastruktury sieciowej oraz potencjału gospodarczego, które stanowiły tło dalszej analizy. Druga część pracy została ukierunkowana ściśle na analizę zależności między infrastrukturą a poszczególnymi cechami diagnostycznymi opisującymi potencjał gospodarczy jednostek samorządowych. Wychwycenie takich prawidłowości często jest możliwe jedynie poprzez weryfikację istniejących koncepcji rozwojowych, w których zagospodarowanie infrastrukturalne jest jednym z głównych czynników warunkujących rozwój gospodarczy. Dlatego w części wprowadzającej dokonano krótkiej charakterystyki najważniejszych koncepcji rozwojowych. W celu dokładniejszego wychwycenia zależności i prawidłowości determinujących obie płaszczyzny cały zbiór 127 gmin został podzielony na cztery grupy typologiczne pod względem stopnia rozwoju infrastruktury (od A – najwyższa, do D – najsłabsza), każda zaś z gmin została przyporządkowana do określonego typu. W badaniach posłużono się przykładem województwa kujawsko-pomorskiego, które potraktowano jako swego rodzaju case study.