Instytucjonalne i kulturowe aspekty opieki nad starszymi mieszkańcami obszarów wiejskich w Wietnamie

Abstrakt

Tradycyjne normy nakazujące dzieciom opiekowanie się starymi rodzicami w społeczeństwach azjatyckich, w tym w Wietnamie, wskazują dzieci jako osoby odpowiedzialne za troskę o rodziców po osiągnięciu przez nich sędziwego wieku. Należy podkreślić, że odpowiedzialność ta często spada na kobiety, które obecnie coraz częściej emigrują z obszarów wiejskich i podejmują pracę zarobkową, co sprawia, że coraz wycofują się z roli opiekunów swoich rodziców. We współpracy z organizacjami społecznymi oraz instytucjami zajmującymi się tym problemem, władze Wietnamu rozwijają system opieki nad seniorami w ich miejscu zamieszkania oraz dbają o rozwój komercyjnego rynku takich usług, jednak to wspólnota lokalna cały czas odgrywa kluczową rolę, jeśli chodzi o wsparcie emocjonalne seniorów. Mając na względzie tradycyjną strukturę rodziny, opartą na filozofii konfucjańskiej, odpowiedzialność za opiekę nad starszymi jest nadal obowiązkiem rodziny. Wykorzystując dane z badania 307 seniorów w 2017 r., autor artykułu analizuje rolę rodziny w opiece nad seniorami, stojące przed nią wyzwania i trudności, oraz rolę instytucji lokalnych, państwowych i prywatnych placówek oferujących opiekę dla seniorów, a także politykę w tym zakresie i istniejące luki systemowe, metody i sposoby opieki, powiązania polityki z instytucjami oraz konieczność harmonijnej współpracy wielu instytucji i podmiotów w celu kompleksowego zaspokojenia potrzeb osób starszych (ang. care diamond). Autor zwraca także uwagę na problem coraz częstszego pozostawiania seniorów na obszarach wiejskich i wskazuje różne próby podtrzymania azjatyckich wartości kulturowych, powiązań rodzinnych, jak również podkreśla ciągły rozwój polityki senioralnej, mający na celu opracowanie bardziej wszechstronnego modelu opieki nad osobami starszymi.